Haloperydol

Haloperydol ma podobne do chloropromazyny działania niepożądane pochodzenia ośrodkowego (parkinsonizm, zaostrzenie reakcji depresyjnych i stanów drgawkowych), znacznie słabiej działa natomiast hipotensyjne i cholinolitycznie. Może wywołać uszkodzenie wątroby i żółtaczkę, działanie jego na szpik jest natomiast słabsze. Podobnie jak chloropromazyna działa na układy wydzielania wewnętrznego. Bardziej wybiórczo blokujące na receptory dopaminergiczne od haloperydolu działają trłfluoroperydol (Trifluperidol, Triperidol, Trisedyl) oraz spiroperydol (Spiperone). Silnym działaniem adrenolitycznym charakteryzuje się droperydol (Inapsine), lek o krótkotrwałym działaniu neuroleptycznym i uspokajająco-nasennym. Jest on stosowany łącznie z silnymi lekami przeciwbólowymi w tzw. neuroleptanalgezji. Z innych leków należących do tej grupy należy wymienić pipamperon (Pipamperone, Dipiperon), jeden z najsilniejszych leków pochodnych butyrofenonu bromoperydol (Bromperidol), stosunkowo mało toksyczny i charakteryzujący się długotrwałym działaniem metylperon (Metylperone, Buronil), zbliżony właściwościami do haloperydolu oraz łeneperon (Leneperone), lek o silnych właściwościach uspokajających i nasennych i podobny w działaniu azaperon (Azaperone).