Wiele szpitali, zarówno o profilu ogólnym, jak i psychiatrycznym, stosuje metodę biologicznego sprzężenia zwrotnego, dlatego też najlepiej poddać się leczeniu pod nadzorem psychologa, który przeszedł szkolenie w tym zakresie.
Na początku leczenia pacjent otrzymuje informację o urządzeniu oraz uczy się rozpoznawać i interpretować przekazywane przez nie dane o funkcjonowaniu mięśni, a także o innych czynnościach fizjologicznych. Ta wiedza pomoże mu osiągnąć w trakcie leczenia stan relaksacji, co zwiększy skuteczność terapii. Należy pamiętać, że chociaż pacjent powinien aktywnie uczestniczyć w procesie leczenia, zbyt duży wysiłek może wywołać niepożądany stres. Najważniejsze jest osiągnięcie komfortu psychicznego poprzez zaangażowanie wyobraźni lub wykorzystanie innych metod, umożliwiających całkowite skupienie się na pracy narządów wewnętrznych.
Leczenie metodą biologicznego sprzężenia zwrotnego trwa kilka tygodni, miesięcy lub lat, zależnie od złożoności problemu. Większość pacjentów potrzebuje co najmniej sześciu tygodni pełnych sesji, trwających od 30 do 60 minut – czasem raz na tydzień, a czasem raz dziennie. Naucz się „przenosić” nabyte w czasie sesji umiejętności do codziennego życia. Może ci to zająć trochę czasu, zanim zaczniesz identyfikować niepokojące objawy, takie jak napięcie mięśni czy bóle głowy, i rozpoznawać sytuacje, w których powstają, a następnie usuwać je, już bez pomocy urządzenia biologicznego sprzężenia zwrotnego. Aby utrwalić owe nawyki, trzeba będzie prawdopodobnie poddawać się okresowej kontroli.
