Hamowanie czynności wyuczonych w wyniku uwarunkowania jest bardzo ważną cechą neuroleptyków (chociaż może występować po innych typach leków), pozwalającą na odróżnienie ich od leków uspokajająco–nasennych i anksjolitycznych. Leki nasenne wpływają na odruchy warunkowe w sposób mniej wybiórczy i często znoszą reakcje wyuczone w dawkach znoszących reagowanie na bodziec bezwarunkowy. Można więc z pewnym uproszczeniem powiedzieć, że wpływ leków nasennych na odruchy warunkowe wynika z ich ogólnego działania depresyjnego na ośrodkowy układ nerwowy i upośledzenia wykonywania zorganizowanych czynności ruchowych. Występują jednak pewne wyjątki związane z indywidualną cechą danego leku. Natomiast leki anksjolityczne polepszają raczej wykonywanie czynności odruchowo-warunkowych, co wiąże się z ich właściwościami antyemocjonalnymi. Leki. neuroleptyczne same nie wykazują silniejszego działania nasennego. Są leki, których nawet długotrwałe stosowanie nie wywołuje senności, a nawet może wywołać pewne objawy pobudzające, inne mogą działać mniej lub bardziej wyraźnie uspokajająco. Jednak wszystkie potęgują działanie leków nasennych i dużych dawek alkoholu.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA