Hydroksyzyna (Hydroxizine, Hydroxizinum, Atarax) jest jednym z najczęściej stosowanych leków z tej grupy. W badaniach laboratoryjnych hamuje zachowanie agresywne i działa przeciwlękowo, nie ma natomiast działania przeciwdrgawkowego i zwiotczającego mięśnie szkieletowe. Potęguje działanie leków uspokajająco-nasennych i przeciwbólowych. Słabo działa miejscowo znieczulająco. Działa cholinolitycznie i przeciwhistaminowo, wywołując rozkurcz mięśni gładkich przewodu pokarmowego. Nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze. W praktyce hydroksyzyna znalazła zastosowanie w leczeniu nerwic i objawów zaburzeń emocjonalnych z komponentem lęku i niepokoju. Ułatwia zasypianie szczególnie u chorych ze stanami napięcia i niepokoju. Czasami stosowana jest także w stanach podniecenia u alkoholików. Do niepożądanych działań tego leku należy zaliczyć: senność, osłabienie, zawroty głowy i niezborność ruchów. Ze względu na działanie atropinowe wystąpić mogą: suchość w ustach, częstoskurcz. Mogą wystąpić również objawy alergiczne, jak pokrzywki, świąd i inne zmiany skórne. Bardziej niebezpieczne są objawy przejściowego uszkodzenia układu krwiotwórczego w postaci leukocytopenii, wymagające odstawienia leku. Lek może zwiększyć częstość napadów drgawkowych (jest to zresztą dość dyskusyjne) i na ogół nie zaleca się podawania go chorym na padaczkę. Hydroksyzyna może wywołać zależność lękową, stopień tego niebezpieczeństwa jest jednak mniejszy niż przy używaniu meprobamatu, a nawet benzodiazepin, przeważa typ zależności psychicznej.
