Mur pruski w budownictwie ludowym

Mur pruski w budownictwie ludowym
Dziś z form dawnych spotykamy w Wielkopolsce jedynie konstrukcję wieńcową lub sumikową (dyle-sumiki wsunięte między pazowane słupy-łątki) oraz dach czterospadowy, zastąpiony częściej dwuspadowym tub naczółkowym. Występują tu też ściany lepione z gliny zmieszanej ze słomą (pace) oraz szachulcowe to znaczy wyplecione ze słomy z gliną, przewiniętej przez żerdki pionowe, tkwiące w słupowej konstrukcji chaty. Materiał ten i technika nadają ścianom takim specjalny wygląd, odmienny od gładzizny budulca drewnianego. Zupełnie obcym wkrętem w polskie budownictwo ludowe jest mur pruski – to jest konstrukcja słupowa wypełniona cegłami-spotykany obecnie w Wielkopolsce na każdym kroku. Jest to rzucający się najbardziej w oczy obok stodół o wspomnianym płaskim dachu, rezultat nanoszenia na ziemie nasze kultury niemieckiej. W chacie kujawskiej o dachu czterospadowym obok wysuniętego okapu-podcienia, takiego jaki istniał dawniej w Wielkopolsce, pojawiał się również podcień przy dłuższej ścianie domu bądź podcień narożny, co zbliża ją bardziej do budownictwa ludowego grupy centralnej. Na terenie Wielkopolski znane były także miasteczka o zabudowie drewniane z podcieniami. W jednym z nich – Rakoniewicach leżących w powiecie w olsztyńskim, na południowy zachód od Poznania -zachowały się takie domy do dziś i są obecnie konserwowane. Szczyty ich, wsparte przeważnie na podcieniowych słupach, ozdobione są dekoracyjnym zestawieniem desek szalowania, ułożonych zazwyczaj ukośnie, w sposób rytmiczny, akcentujący oś pionową budynku.