Terapia gestalt
Ta „humanistyczna” terapia, wprowadzona w Stanach Zjednoczonych przez Fritza Perlsa w latach pięćdziesiątych, opiera się na zasadzie, że najważniejsza jest obecna chwila, a nie przeszłość, i że każdy człowiek jest odpowiedzialny za swoje postępowanie, oraz jest panem swojego losu. Jeżeli podczas sesji okaże się, że pacjenta niepokoi jakaś sprawa z przeszłości, terapeuta pomoże przenieść ten problem do teraźniejszości. Aby zwiększyć samoświadomość pacjenta w obecnej chwili, terapeuci wprowadzają różnorodne metody. Na przykład, jeżeli pacjent płacze w czasie sesji, terapeuta może poprosić go, by zaczął przemawiać do swoich łez. W ten sposób zwiększa się dystans pomiędzy osobą i jej emocjami. W innej technice gestalt zachęca się pacjenta, by zachowywał się nieadekwatnie do swojego stanu uczuciowego. Na przykład, jeżeli pacjent jest bardzo nieśmiały, terapeuta może poprosić go, aby zachowywał się jak osoba bardzo pewna siebie. Dzięki temu zostają uświadomione te aspekty osobowości, które istnieją w nas, ale zostały stłumione lub niedostatecznie rozwinięte.
