Śląskie stodoły
Budownictwo śląskie znacznie wyróżnia się w regionie poprzez pewne charakterystyczne cechy. Drugą osobliwością tamtejszego budownictwa są stodoły, ujęte z obu węższych boków trójściennym, w rzucie zbliżonym do łuku zamknięciem. Stodoły te są naleciałością z sąsiedniego terenu północnych Czech, gdzie są powszechne, podczas gdy u nas pojawiają się tylko wyjątkowo. Natomiast często spotyka się na terenie południowego Śląska inne zapożyczenie z Czechosłowacji, ; postaci szczytowego ,,kozubka” to jest dekoracyjnego rozwiązania naczółkowego dachu domu mieszkalnego. Wnętrze tego domu znajduje się pod znakiem barwy odznaczają się nią talerze dekoracyjne , dotyczy to jednak przede wszystkim sprzętu, który w swej formie jest tu głównie kontynuacją, pogrubioną i uproszczoną w dużej mierze, meblarstwa mieszczańskiego. Sprzęty te jednakże pokryte są polichromią, niekiedy jakaś marmurkową, typu nieokreślonego, przeważnie jednak bujną, kwiatową, o żywych barwach, wypełniającą wszystkie płaszczyzny i kompozycyjnie im podporządkowaną. Motywy i sposób ich ujęcia są różne od naśladujących naturę, malowanych trójwymiarowo, z uwydatnieniem cieniowania, do utrzymanych w płaskim, dekoracyjnym stylu ludowym, z pominięciem szczegółów stypizowanych form. W jednym i drugim wypadku na dobro sztuki ludowej można zapisać zazwyczaj przejrzystą symetrię i rytmikę układu, żywość kładzionych barw, a przede wszystkim nagromadzenie i spiętrzenie motywów, to bogactwo wprost niezmierne szczegółu, które sztuka ludowa tak lubi.