Granice czasowe, w których będą mieścić się wartości trwałości części można ustalić stosując kryteria statystyczne. Na trwałość części istotny wpływ mają następujące cechy zależne od producenta: ? prawidłowość konstrukcji, tj. właściwy dobór kształtów, wymiarów i materiałów elementu, ? prawidłowość technologii wykonania części, tj. uzyskanie w procesie produkcji wszystkich cech założonych przez konstruktora, ? prawidłowość montażu, tj. zachowanie wszystkich założonych pasowań i regulacji mechanizmu. Podawane w podręcznikach obliczenia trwałości ważniejszych elementów są to na ogół obliczenia jedynie sprawdzające, mało dokładne. Nieprecyzyjność obliczeń trwałości maszyn rolniczych wynika przede wszystkim z trudności ustalenia warunków pracy, rzeczywistego charakteru obciążeń i korodującego wpływu środowiska. Dane tego rodzaju są trudne do uogólnienia, w związku z czym doskonalenie trwałości konkretnych mechanizmów odbywa się poprzez badania eksploatacyjne zwykłe lub przyspieszone. Badania tego rodzaju są kosztowne, dlatego stosowane bywają jedynie dla maszyn produkowanych w wielkich seriach. Nie najwyższa jakość dostarczanych obecnie rolnictwu maszyn zmusza użytkowników do podnoszenia trwałości niektórych zespołów maszyn, które w praktyce eksploatacyjnej sprawiają najwięcej kłopotów. W tym celu, poza niezbędnym, doświadczeniem, technolog zakładu naprawczego musi znać ogólne zasady zwiększania trwałości elementów maszyn.