Trwałość emulsji zależy również od sposobu jej sporządzania. Emulsje sporządzane z tych samych składników, lecz w różny sposób, wykazują różną stabilność. Trwałe emulsje uzyskuje się przez powolne wlewanie wody do koncentratu przy jednoczesnym energicznym mieszaniu. Mieszanina początkowo gęstnieje, lecz po dolaniu wody w stosunku 0,5-2 części wody na l część koncentratu odzyskuje właściwości cieczy o niskim stopniu lepkości. Następnie dodaje się wodę w ilości niezbędnej do sporządzenia właściwej emulsji. Emulsja tak przygotowana jest bardziej stabilna niż emulsja sporządzona przez wlanie całej ilości koncentratu do dużej ilości wody. W odróżnieniu od mycia w roztworach emulgujących, które odznaczają się tym, że emulgowanie rozpuszczalników wraz z rozpuszczonymi w nich zanieczyszczeniami następuje dopiero w czasie płukania elementów wodą, mycie w emulsjach może być jednoetapowe, tzn. bez konieczności płukania wodą w celu usunięcia zanieczyszczeń. Zanieczyszczenia smarowo-olejowe rozpuszczają się w kropelkach zemulgowanych rozpuszczalników organicznych, które dzięki zaabsorbowanym na ich powierzchni emulgatorom dobrze zwilżają zatłuszczoną powierzchnię. Zanieczyszczenia składające się z soli nieorganicznych rozpuszczają się w wodzie. Z typowych środków krajowych używanych do mycia emulsyjnego w roztworach wodnych, wymienić można Emulsol C, Emulsol R, Emulsol O i Emulsol M. Do mycia emulsyjnego mogą być stosowane również koncentraty, tj. Emulsol SA i Emulsol PA, po odpowiednim zmieszaniu ich z wodą. Najbardziej uniwersalnym środkiem myjącym jest Emulsol SA, który może być stosowany do usuwania zanieczyszczeń przez zanurzanie, natryskiwanie lub za pomocą ręcznego wcierania pędzlem. Nadaje się więc do stosowania w każdym warsztacie naprawczym, zaczynając od stacji obsługi a kończąc na specjalistycznych zakładach napraw kapitalnych.
