Występujące na regenerowanych powierzchniach rowki klinowe, otwory smarne itp., należy zabezpieczać wkładkami wykonanymi z miedzi lub grafitu. Wkładki te powinny wystawać ponad powierzchnię o wielkość 1,25 gr (gr? grubość napawanej warstwy netto ? po obróbce wykańczającej). Po takim przygotowaniu powierzchni oraz po dobraniu odpowiednich parametrów można przystąpić do napawania. Średnicę drutu elektronowego ustala się zależnie od grubości warstwy napawanej i tak dla grubości warstwy g l mm średnica drutu elektrodowego de powinna być niniejsza od 1,2 mm; dla grubości warstwy 1-3 mm średnica elektrody de powinna być zawarta w granicach 1,2-1,6 mm; dla warstwy grubości g<3 mm de powinna być większa niż l,6rnm. Zależnie od twardości jaką powinna mieć napoina przy uwzględnieniu stabilności procesu i jakości napoiny (występowanie wad spawalniczych) bierze się drut o określonym składzie chemicznym. Duże znaczenie ma zawartość węgla. Im jest ona większa, tym bardziej stabilny jest proces napawania i równiejsza warstwa napoiny. W procesie napawania należy stosować prąd stały, przy czym źródło prądu powinno mieć płaską charakterystykę statyczną. Biegunowość podłączenia elektrody: biegun dodatni ? na elektrodę, ujemny ? na wrzeciono obrotnika zapewnia korzystniejsze warunki jarzenia się łuku oraz powoduje szybsze stopienie się elektrody przy mniejszym nagrzaniu przedmiotu napawanego.

1 KOMENTARZ

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.