Występujące na regenerowanych powierzchniach rowki klinowe, otwory smarne itp., należy zabezpieczać wkładkami wykonanymi z miedzi lub grafitu. Wkładki te powinny wystawać ponad powierzchnię o wielkość 1,25 gr (gr? grubość napawanej warstwy netto ? po obróbce wykańczającej). Po takim przygotowaniu powierzchni oraz po dobraniu odpowiednich parametrów można przystąpić do napawania. Średnicę drutu elektronowego ustala się zależnie od grubości warstwy napawanej i tak dla grubości warstwy g l mm średnica drutu elektrodowego de powinna być niniejsza od 1,2 mm; dla grubości warstwy 1-3 mm średnica elektrody de powinna być zawarta w granicach 1,2-1,6 mm; dla warstwy grubości g<3 mm de powinna być większa niż l,6rnm. Zależnie od twardości jaką powinna mieć napoina przy uwzględnieniu stabilności procesu i jakości napoiny (występowanie wad spawalniczych) bierze się drut o określonym składzie chemicznym. Duże znaczenie ma zawartość węgla. Im jest ona większa, tym bardziej stabilny jest proces napawania i równiejsza warstwa napoiny. W procesie napawania należy stosować prąd stały, przy czym źródło prądu powinno mieć płaską charakterystykę statyczną. Biegunowość podłączenia elektrody: biegun dodatni ? na elektrodę, ujemny ? na wrzeciono obrotnika zapewnia korzystniejsze warunki jarzenia się łuku oraz powoduje szybsze stopienie się elektrody przy mniejszym nagrzaniu przedmiotu napawanego.
Spodobał mi się ten portal interentowy.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.